• Número 422
  • 18 de febreiro de 2019

Sanidade Pública

Por que os PACs están en pé de guerra

Por que os PACs están en pé de guerra
Parécenos que este é un bo momento para lembrar as reivindicacións

O vindeiro día 18 @s compañeir@s dos PAC (Punto de Atención Continuada) votarán a proposta entregada na tarde do mércores polo Servizo Galego de Saúde (SERGAS) aos sindicatos. Que os sindicatos, despois da longa loita realizada pol@s traballador@s dos PACs sometan a votación unha proposta que non satisfai reivindicacións que até o momento eran innegociables representa unha derrota e non é máis que un intento de lavado de cara dunha decisión que xa teñen tomada: a de asinar o borrador presentado.

Parécenos que este é un bo momento para lembrar as reivindicacións, para iso reproducimos un artigo que, publicado na web http://enfermeriaourense.org, dálle voz a unha enfermeira, Victoria Cortés Pacios, que nolos recorda.

COÑECE Á túa ENFERMEIRA | Por que os PAC están en folga indefinida?

O pasado luns, día 7 de xaneiro de 2019, o Comité de Folga dos PAC (Punto de Atención Continuada) de toda Galicia anunciaba o comezo dunha folga indefinida.

Baixo o conciso lema, PACS en pé de guerra buscan negociar unha saída á problemática que viven a diario. Vitoria Cortés Pacios, enfermeira no PAC de Ourense, traslada nesta entrevista as principais peticións do colectivo, con reivindicacións “primordiais en materia de asistencia e de equiparación de dereitos ao resto dos colectivos do Sergas”.

“Hai meses que comezaron os paros intermitentes que, finalmente, desembocaron nunha folga indefinida”, explica Cortés. Os motivos, expostos polos traballadores dos PACs, son que as condicións de traballo empeoraron nos últimos anos, tanto en recursos humanos e materiais como en retribución e presión asistencial, especialmente desde a creación das EOXI.

“O obxectivo principal desta folga indefinida é conseguir unha mellora na asistencia. A poboación que atendemos sufriu importantes cambios. Na actualidade, caracterízase por ser un colectivo máis ancián e dependente cun déficit de coidados importantes. A falta de persoal e de medios redunda en que non podamos ofrecerlle unha asistencia adecuada”, detalla a enfermeira. Por outra banda, Vitoria Cortés Pacios asegura que “desde o ano 2010 perdemos unha cantidade importante de dereitos, que si se recuperaron noutras categorías, mentres que a nós non se nos recoñeceron”. Considera que é “de xustiza” recuperar o perdido dado que están a facer “as mesmas labores que outros centros asistenciais de Atención Primaria”.

Entre as súas reivindicacións tamén se citan a importancia de equipos completos médico/enfermeiros en todos os PAC; o respecto aos tempos de traballo do persoal conforme ás directivas europeas; a existencia de criterios obxectivos para a dotación de persoal nos PACs; o pago do 100% dos complementos de nocturnidade e de festividade; as dietas dos domingos e festivos deben ser abonadas pola comida e a cea. Ademais, tamén solicitan que a xornada laboral efectiva non supere as 1451 horas actuais; un cómputo adecuado de Incapacidades Temporais e permisos retribuídos; a elaboración dos calendarios de quendas dando prioridade só ao persoal propio dos PAC, ocupando o persoal voluntario os ocos e a dotación de Equipos de Protección Individual a todo o persoal que traballa nos PACs. Así como a existencia dun circuíto de limpeza que evite ter que levar a roupa para lavar ao domicilio persoal.

As medidas reivindicativas que poden levar a cabo para logralo son “realmente pequenas, tal e como indica Vitoria Cortés. “En primeiro lugar, porque nin a folga nin os paros poden afectar á asistencia e, en segundo termo porque nós temos decretado como servizos mínimos o mesmo número de persoal que temos cada día de garda, é dicir, catro médicos e dúas enfermeiras. Por tanto, neste aspecto o feito de ofrecer servizos mínimos non se nota”, explica Cortés. Con todo, “as nosas medidas de presión pasan por tratar de visibilizarnos, informar á comunidade do que está ocorrendo e lograr que sexan conscientes de que a pesar de que facemos todo o posible para ofrecerlles a mellor asistencia atopámonos moi atados”, engade. Os pacientes consideran xustas ditas reivindicacións, tal e como explica a enfermeira, principalmente porque non ven afectada a súa asistencia con esta folga indefinida.

Polo momento, “desde a Consellería de Sanidade convocáronse uns grupos de traballo que reuniron non só a representantes dos PAC, senón tamén de asistencia ordinaria, para traballar na procura duns obxectivos a curto, medio e longo prazo e achegar ideas que permitan construír un novo modelo de Atención Primaria, que realmente é o que se necesita”, sinala. Doutra banda, “tamén nos está reunindo o Comité de Folga para tentar ir resolvendo as diferenzas coas que nos atopamos durante o proceso das negociacións”, engade.

“Temos a sorte de poder dicir que todos os PACs de Galicia estamos a tirar no mesmo sentido e reivindicando o mesmo. Non se trata dunha loita política ou de poder, como podería darse noutros casos, simplemente é unha reivindicación dos nosos dereitos, por exemplo, unha subida salarial que se aprobou no ano 2010 e que non se está dando, un cómputo de horas anual menos arbitrario e unha mellora da asistencia”, declara a enfermeira.

Perseguen unha reforma da Atención Primaria absolutamente integral, por tanto non é algo que se poida establecer a curto prazo. “Con todo, cun pouco de forza de vontade por ambas as partes, desde logo que poderemos ver melloras a curto prazo”, puntualiza. Mentres que, “para a reestruturación completa, que é totalmente necesaria, van necesitarse uns anos. Realmente o cambio é a longo prazo, por iso interesa que quen estea facéndoo agora o faga ben e que, en caso de cambio, se continúe no mesmo sentido”, concreta.

Vitoria Cortés Pacios resalta a penosidad que comporta o seu traballo “con quendas de garda de 17 e, mesmo, de 24 horas. A dificultade de conciliar e a complicación que representa o seu labor no que unha das súas funcións é a inmediatez e a urxencia”. Con isto, o que persegue é dar a coñecer á comunidade o valor engadido da súa ocupación.

“Nós imos continuar tratando de que se nos escoite e atendan as nosas pretensións e entendendo que non estamos a loitar por nada novo, senón polo que perdemos e é de recibo que recuperemos. Por tanto, aí imos seguir”, conclúe Vitoria Cortés.

http://enfermeriaourense.org/index.php/bolet%C3%ADn-enfermero/prensa/684-conoce-a-tu-enfermera-%C2%BFpor-qu%C3%A9-los-pac-est%C3%A1n-en-huelga-indefinida&v1?fbclid=IwAR2vkpCzMzuoCdL2C19xE20SQhoeFx7ytyWr1Jr_Mp8vJ76piQPvFIOVLpI