"Sentímonos coma se fósemos de camiño a un matadoiro. É inxusto, non damos crédito"

Este mércores arrinca o xuízo contra os
documentalistas Carolina Martínez e Clemente Bernard, acusados de
"revelación de segredos" tras realizar un documental sobre o Monumento
aos Caídos de Pamplona e tentar investigar que sucede na misa mensual
que alí se celebra para exaltar o golpe de estado franquista. A Fiscalía
pide dous anos de prisión.
Carolina Martínez e Clemente
Bernad nunca imaxinaron verse nunha situación así. No momento
no que atenden a este xornal atópanse no coche, camiño de Pamplona. Alí
serán xulgados este mércores e xoves por un delito de "revelación
de segredos" e "atentar contra a intimidade" tras ser
denunciados por a Irmandade
dos Cabaleiros Voluntarios da Cruz, que lles pide dous anos e
seis meses de prisión. A Fiscalía, pola súa banda, solicita dous
anos de cárcere e unha multa de 12.000 euros.
Pero que fixeron estes documentalistas para ser
xulgados? Moi simple. Realizar un documental sobre o
Monumento aos Caídos de Pamplona e tentar investigar que
sucede na
misa que cada día 19 de cada mes de cada ano a Irmandade dos
Cabaleiros Voluntarios da Cruz, unha organización fundada en 1939 por excombatentes
requetés, celebra no Monumento aos Caídos fronte ás tumbas onde
ata hai pouco tempo se
atopaban os restos dos xenerais golpistas Mola e Sanjurjo. O
acto, que se disfraza de misa, é en realidade un acto de exaltación
franquista, segundo denuncia a Asociación para a Recuperación da Memoria
Histórica (ARMH). De feito, celébrase cada día 19 en honra ao día que o
golpe de estado do 18 de xullo chegou a Navarra.
"Sentímonos fatal. É unha acusación inxusta e non
cremos que cometésemos ningún delito. A sensación agora é coma se
fósemos a un matadoiro, pero é inxusto. Non damos crédito a todo isto.
Este é unha viaxe que prefeririamos non estar a facer", explica a Público Carolina
Martínez, mentres Clemente Bernard conduce o vehículo que os levase aos
xulgados da capital navarra.
Os cineastas accederon ao templo co permiso do
Concello, que é o propietario do mesmo, e durante o documental non
exhibiron ningunha imaxe da cerimonia de exaltación. Con todo, os
membros da Irmandade acúsanos de colocar un
micrófono e unha cámara oculta nunha rexiña e alegan que esta
práctica viola o artigo do Código Penal 197.1, que sinala que será
sancionado quen “utilice artificios técnicos de escoita,
transmisión, gravación ou reprodución do son ou da imaxe”.
"Nunca imaxinamos que nos podería pasar isto. Non
temos a percepción de facer nada malo nin cometer delito algún.
Somos dous cidadáns moi normais que non imaxinamos nunca esta lea e
tampouco nos gusta toda esta visibilidade que a polémica nos está
dando", prosegue Carolina, que prefire manter silencio sobre o caso ata
que non se produza unha sentenza en firme.
Monumento aos Caídos de Pamplona.
Que facemos co Monumento aos Caídos?
O periplo de Martínez e Bernard comezou en xaneiro
de 2017 cando no marco das xornadas Que
facemos co Monumento aos Caídos?, organizada pola
asociación memorialista ZER Dilemas Urbanos e Derivas Cidadás,
presentaron o documental Aos seus mortos. A cinta estrutúrase ao
redor de seis preguntas sobre o monumento no que os autores denuncian o descoñecemento
da cidadanía sobre o significado do lugar, as
3.500 vítimas republicanas en Navarra e o papel de Sanjurjo e
Mola na represión.
O obxectivo era, precisamente, reflexionar sobre un
monumento que cada mes acolle un acto de exaltación do golpe de
estado de 1936 e a ditadura baixo o amparo da Igrexa católica e
sobre o seu posible futuro. O propio Concello
de Pamplona mantén aberto un concurso de ideas para ver que
facer co monumento unha vez o Consistorio exhume do lugar os restos dos
dous xenerais golpistas.
Por mor da realización do documental, os autores
recibiron unha denuncia da Irmandade dos Cabaleiros Voluntarios da Cruz.
A denuncia foi admitida a trámite por "revelación de segredos" e á
petición de dous anos e medio de prisión sumouse a Fiscalía,
que pide dous anos de cárcere e 12.000 euros de multa para cada un
deles.
A SVS MVERTOS from Clemente
Bernad on Vimeo.
Quen son os Cabaleiros Voluntarios da Cruz?
Pero, quen son os Cabaleiros Voluntarios da Cruz? É
unha organización fundada en 1939 por excombatentes
requetés para “manter integramente e con agresividade se fose
preciso, o espírito que levou a Navarra á Cruzada por Deus e por
España“. O obxectivo desta Irmandade foi conseguir unha organización
formada por cabaleiros que fosen unha “mestura de
guerreiro e de monxe”.
Segundo propias palabras, tal
e como recolle Nova Tribuna, atoparon “en Navarra e en varias
capitais de España, un crecido número de excombatentes de todas as
clases sociais”, achando “na devandita Irmandade o estímulo necesario
para manter esperto, vivo como o primeiro día da Cruzada, o apego
fervoroso a aqueles ideais santos que os impulsaron a abandonar o seu
fogar para defendelos coas armas na man”.
Manifesto de apoio e solidariedade da ARMH
O caso de Clemente Bernad e Carolina
Martínez levantou unha onda de solidariedade no mundo da
Memoria histórica. Rapidamente púxose en marcha un manifesto de apoio,
que solicitou preto de 2.000 apoios, baixo o título A
liberdade non é un delito.
“Non pode considerarse un delito investigar
con fins de documentación artística o uso que, dun
espazo público, o ominoso Monumento aos Caídos de Pamplona, fai unha
organización de tan dubidosa calidade democrática como é A Irmandade de
Cabaleiros Voluntarios da Cruz”, denuncia o manifesto.
Así mesmo, a ARMH, presidida por Emilio Silva,
denunciou en reiteradas ocasións que este xuízo se trata de un "atropelo a
persecución xudicial" que están a sufrir os documentalistas.
"É evidente o interese informativo e social que
leva o feito de que un acto de enaltecemento da ditadura franquista
celébrese dentro dun edificio de propiedade municipal e amparado pola
Igrexa católica. A conmemoración do golpe de estado de 1936 podería
tratarse dun delito de odio e discriminación que leva a cabo a Irmandade
todos os meses", denuncia, en conversación telefónica con Público, Emilio
Silva.
O presidente da ARMH tamén destaca "a
impunidade" dun grupo que exalta cada mes de cada ano o
golpe de estado franquista mentres xulga a dous documentalistas que só
pretenderon denunciar a homenaxe mensual a dous golpistas como Mola e
Sanjurjo. "O xuízo pon en evidencia a discriminación na que viven as
vítimas do franquismo. Os que negan a súa existencia, humíllanos e
menosprezan reciben amparo da xustiza, mentres que as vítimas permanecen
no esquecemento", sentenza Silva.
https://www.publico.es/politica/sentimos-fueramos-camino-matadero-injusto-no-damos-credito.html
Texto completo en: https://www.lahaine.org/fM0Q