Detrás de cada declaración, de cada posicionamento político, escóndese sempre unha razón, un motivo. A determinados niveis institucionais nada carece de obxectivo. Sempre existe algún tipo de motivación que se pretende manter oculto. As últimas declaracións do ex ministro Carlos Solchaga non son unha excepción. Solchaga foi aquel político que nos anos 80 pronunciou a celebérrima frase de España “é o país do mundo onde máis rápido pode un facerse rico”. O político socioliberal terminou poñendo a súa biografía profesional en sintonía coa frase da súa invención. Máximo Relti descobre para os nosos lectores, algunhas desas facetas biográficas.

Portando 40 quilos máis dos que sostiña o seu esqueleto na década dos  80 do pasado século,  este mércores presentouse ante os medios de comunicación quen durante varias lexislaturas fose Ministro de Facenda, Economía do Executivo de Felipe González, Carlos Solchaga Catalán, para caer en barrena e con saña rabiosa sobre os pensionistas españois e as súas mobilizacións.

Coa  actitude prepotente que sempre o caracterizou, o hoxe multimillonario Carlos Solchaga proclamou  urbi et orbe  que os pensionistas que  protestan nas rúas de todo o Estado para conseguir  a revalorización das súas pensións, "non teñen razón".

"Non teñen razón porque ningún deles - alegou desafiante - pagou nin a metade do que  hoxe están a percibir…" agregando  seguidamente  que "deixar o sistema de actualización das pensións  tal e como está na actualidade, é máis prudente que volver ao IPC".

Como se lembrará, Carlos Solchaga foi aquel celebérrimo  ministro  dos  primeiros Executivos de Felipe González que planificou a mal chamada "reconversión industrial", desmantelando ou vendendo  a industria pública española  aos peores ofertantes estranxeiros  e arroxando á rúa a decenas de miles de asalariados. Non se reconverteu nada. Por esixencias do guión europeo, simplemente se fixo desaparecer todo o complexo industrial español. 

Durante a súa permanencia nos Ministerios  dos que foi titular, Solchaga asumiu o papel de impulsor  principal da teoría e a práctica neoliberal nos gobernos  de Felipe González.  Se houbese que atopar un personaxe parangonable con el en Europa podería dicirse, sen ningunha marxe de erro, que a británica "Margaret Thatcher"  foi o seu espello e arquetipo.

Mentres decenas de miles de traballadores españois perdían os seus postos de traballo, como efecto fulminante da privatización salvaxe das empresas estatais, Solchaga  facía un desgarrado chamamento  ao capital estranxeiro  - particularmente ao capital alemán - para que quedase a prezo de saldo cos restos do patrimonio industrial do Estado español.  Aquel desmantelamento industrial e agrícola non foi, certamente, un capricho persoal de Carlos Solchaga, senón unha esixencia  sine qua non da Unión Europea para que España puidese ingresar na mesma. Carlos Solchaga   limitouse a ser o  miserable executor daquela consigna do gran capital xermano e noreuropeo.

Coa finalidade de animar a cobiza dos capitalistas  estranxeiros a investir en España , Solchaga creou un lema  que quedará historicamente rexistrado  e  acompañará a súa lamentable figura  ata a súa morte:“España é o país do mundo onde máis rápido  pode un facerse rico”.

Pero o  ex ministro de Economía e Industria non se conformou con este patético slogan. Patentou igualmente outro, cuxas consecuencias aínda hoxe seguimos pagando: "Que ten de malo que os españois asumamos o papel de ser o sector servizos dos europeos?"

"Enfilando" contra os pensionistas

Moi poucas horas bastaron para que as declaracións de Solchaga lograsen levantar un auténtico vendaval de indignación. O ex ministro  non se contentou con dicir que os pensionistas non se merecían cobrar as pensións de miseria que a maioría deles perciben, senón que se atreveu a agregar, ademais, "que as pensións en España son moito máis altas que as da media europea, e que o diñeiro que se destina a pagalas é tamén moi superior".

Nun momento da entrevista, Carlos Solchaga tratou con inusitado cinismo  de situarse no mesmo plano que os pensionistas españois, engadindo a coletilla de que el "tamén era pensionista". É un feito certo que o é, porque necesariamente a súa idade -74 anos- sitúao nesa franxa da poboación.  Pero, como poderá constatarse  a continuación, a idade é a única coincidencia que Carlos Solchaga ten cos millóns de pensionistas deste país.

As razóns polas que Solchaga "enfila" contra os pensionistas

E é que Carlos *Solchaga non só foi o autor da frase de que “España era o país do mundo onde máis rápido un podía facerse rico”,  senón que, ademais, procurou que a súa biografía profesional estivese en consonancia co  slogan da súa invención. 

Solchaga dispón agora mesmo da titularidade dun  "bufete de asesoría empresarial" que deveña uns beneficios anuais netos que superan o medio millón de euros. Non se trata, desde logo, dunha asesoría calquera. A dedicación  preferente  do despacho do ex Ministro socioliberal consiste en exercer de "lobbysta" intermediario de sociedades do Ibex. É dicir, de favorecer a xestións e relacións das empresas clientes para que estas poidan multiplicar ou cuadriplicar os seus beneficios.

Pero esa non é a única dedicación de don Carlos. Pertence, así mesmo, a varios Consellos de Administración das empresas españolas máis cotizadas. Nin que dicir ten que  esa actividade  proporciónalle anualmente substanciosos ingresos. Sen ir máis lonxe, segundo os datos dos que dispoñemos, fai tres anos o  "Thacher español" recibiu en calidade de vogal do  Consello de Administración   da empresa vasca "CIE Automotive", a friorenta de 120.000. € E un dato máis: durante a investigación xornalística sobre os chamados "papeis de Panamá", esta mesma empresa, a "CIE Automotive", apareceu como unha empresa participada desde un paraíso fiscal.  Resultado, talvez, das asesorías do "pensionista" Don Carlos Solchaga?

O ex ministro da "beutiful people" de Felipe González é, igualmente, vogal doutras dúas compañías cotizadas, das que percibe unha remuneración conxunta de máis de 335.000 euros anuais.

De acordo cos datos de que dispoñemos - que posiblemente só constitúan unha mínima punta do lobby a cargo de Solchaga - en xuño do  2015, da man do tamén ex ministro,  e hoxe imputado, Narcis Serra- entrou na biofarmacéutica Pharma Mar. Nela, ambos os ex ministros ocupan tres das catro cadeiras destinadas pola empresa a conselleiros "independentes".  E, tamén, de acordo cos mesmos datos,  os dous ex ministros sopráronse no 2017 por esa vía a friorenta de 388.000..  € 

Como poderá facilmente deducirse por estas mínimas referencias, a calidade de "pensionista"   do hoxe multimillonario Carlos Solchaga non deixa de ser escandalosamente "peculiar". Logra deducir o lector as fortísimas razóns do ex ministro para "enfilar" a súa furia en contra dos pensionistas e a batalla que  estes libran para garantir e revalorizar  as súas pensións?  

VÍDEO DAS DECLARACIÓNS

Máximo Relti para Canarias Semanal

http://canarias-semanal.org/not/23562/las-ocultas-razones-del-ex-ministro-carlos-solchaga-para-emprenderla-contra-los-pensionistas/