O "¡QUE SE JODAN LOS PENSIONISTAS!", e o lexitimado "odio de clase" dos de arriba

Ás veces, as oportunidades que se presentan para
coñecer os auténticos sentimentos de quen nos goberna son escasas. Pero
cando o odio e o desprezo cara a "ós
de abaixo" non atopa barreiras de contención e hai
nas proximidades unha cámara que capte para a posteridade eses
momentos veraces, auténticos, o
"odio de clase" queda perfectamente
retratado. Un odio, por certo, que para as clases altas está
lexitimado, pero que para os outros, para "os odiados",
perséguese ata o punto de promulgar leis moi estritas que impiden que
poida ser expresado.
A verdade é que aos representantes institucionais
do Partido Popular adoitan sufrir a miúdo este
tipo de iracundos "arranques".& Iso debe responder ao que se chama
o "orgullo de clase". Como o daqueloutra
deputada valenciana do mesmo partido que, referíndose aos parados,
exclamou en pleno Congreso: "¡que se jodan!".
Agora foi a mismísima Secretaria de Estado
de Comunicación, Carmen Martínez de Castro, a que
respondendo ao que lle pedía o seu corpo e a clase social á que
pertence - ou representa, que vén ser máis ou menos o mesmo -
vomitou a súa repugnancia cara aos pensionistas alacantinos que se
manifestaban, apupando a presenza do presidente Rajoy,
gruñindo entre dentes:
"¡Entran ganas de hacerles un corte de
mangas de cojones y decirles 'os jodeis!'".
Tivo mala sorte a señora Secretaria
de Estado. Nas súas proximidades había unha cámara de 12TV que
captou que é o que esta dama sente en realidade cara a quen ten a
inaceptable ousadía plebea de reclamar as pensións que
corresponden a unha longa vida de traballo.
As plataformas de pensionistas reclamaron
automaticamente a súa dimisión. Non estou de acordo. É un topicazo
que na España francocrática se chegou a converter nun obrigado requisito
para mitigar desa maneira a rabia que provocan feitos como este . A
Secretaria de Estado para a Comunicación non fixo outra
cousa que expresarse diafanamente, como lle pedían as súas negrísimas
entrañas. E, ademais, se dimitise… de que serviría? Alguén pensa que o
que a substitúa non ía albergar os mesmos sentimentos clasistas
que ela? Realmente alguén o cre? Se fose así, non podería ser por outra
razón que porque non se entendeu que o que empuxou a esa
señora a expresarse como o fixo foi a súa "arrogancia de
clase". E para acabar con esa soberbia clasista
ao que hai que proceder é a acabar coa clase mesma.
VÍDEO
Canarias Semanal