A plataforma na cal participan numerosas organizacións vén dun traballo constante por unificar as distintas demandas políticas e sociais que están na orde do día de miles e miles de familias que están a pagar as consecuencias da crise e dos ataques do Goberno.

O ano pasado, Marchas da Dignidade estiveron á cabeza en Zaragoza, entre outras accións, das charlas e protestas en defensa do pobo catalán polo seu dereito para votar e decidir, que levaron mesmo, por petición do PP, a censurar e prohibir unha das súas charlas públicas no Centro Cívico Delicias. A principios de marzo, a plataforma realizou unhas Xornadas pola Liberdade de Expresión no CSC Luís Buñuel, en plena onda de anuncios de multas, ameazas, e penas de cárcere contra xornalistas, artistas e do activismo.

Nesta ocasión, e despois do éxito da folga de mulleres do 8M, as multitudinarias mobilizacións dos pensionistas e diversas loitas de traballadores en todo o estado, Marchas da Dignidade, que viña preparándose meses atrás, chama a unir todas as forzas “ao redor dun proxecto de ruptura co que está a pasar con este Goberno”, como explico o seu portavoz, David Ubico, na rolda de prensa desta semana. “Están a desaparecer todos os dereitos conseguidos pola loita obreira nos 70 e 80”. O problema non só é que a precariedade e a falta dunha xubilación digna afecte á mocidade, senón que “a precariedade esténdese a todas as capas da sociedade”.

Na rolda de prensa, apoiando e colaborando coa mobilización deste sábado 7 de abril, estaban presentes a Asociación de Inmigrantes Senegaleses de Aragón (AISA), STOP desafiuzamentos e o colectivo de profesores interinos, entre outras organizacións como a CRT (Corrente Revolucionaria de Traballadores e Traballadoras).

Idrissa Gueye, da AISA, denunciou o abuso que sofren os inmigrantes que son “un grupo de xente vulnerable, que non ten recursos e que buscan sobrevivir nas rúas”. Os inmigrantes “están a sufrir por unha lei, que é a Lei de Estranxeiría”. Como vimos coa morte do mozo manteiro en Madrid na persecución que realizou a policía municipal, Gueye denunciou o acoso que sofren por parte do Estado que lles impón multas que non poden pagar, para ingresalos en centros de internamento co “fin de expulsarlles ao seu país de orixe”.

Ante o crecemento da represión do goberno do PP, outro dos membros da plataforma de Marchas tamén recalcou que “está claro que estamos nun estado xudicial e policial que está a usar a represión contra todo o que se move, que protesta polos seus dereitos ou que libremente fai uso da súa liberdade de expresión”.

Pola súa banda, Lourdes Millan, do colectivo Stop Desafiuzamentos, lembrou que aínda que se asinaron 197 acordos con distintas entidades parar frear desafiuzamentos, a realidade é que “os desafiuzamentos, seguen existindo, en tanto e en canto non haxa un traballo estable que este ben remunerado e que se poida facer fronte e se poida cambiar a situación e poñer fin a estas lamentables situacións”. Para Millan, a loita contra os desafiuzamentos estaría ligada á loita contra a precariedade laboral, xa que “perigan tamén os novos alugueres das xentes que non teñen disposición económica nin emprego xusto para poder facer fronte a iso”.

Os interinos de Aragón tamén se sumarán o sábado á convocatoria unitaria da Marchas: “estamos a falar do ERE máis grande da historia deste país. 700.000 empregados públicos están a piques de irse á rúa”, denunciaba tallantemente Alberto Sánchez.

Ubico termino explicando que as mobilizacións da rúa están a impoñer unha axenda política ao goberno do PP. Segundo o portavoz das marchas saír á rúa o día 7 significa romper co illamento das loitas, xa que se as loitas se dan na “sanidade, a educación, das pensións, dos precarios e as precarias cada un polo noso lado vai ser moi difícil combater as medidas que está a impoñer o goberno”. Por iso desde Marchas propoñen “priorizar a unidade de todos os sectores na loita común e esa prioridade debería ser ao redor de catro ou cinco puntos importantes”.

Entre estes puntos que sinala o portavoz de Marchas da Dignidade, e que están publicados no blogue da plataforma atópase:

1) Contra a explotación dos traballadores e traballadoras; derrogación inmediata de todas as reformas laborais.
2) Pola defensa e mellora dos servizos públicos
3) Pola soberanía dos pobos; Non ao pago da débeda e polo dereito á autodeterminación de todos os pobos.
4) Derrogación de todas as leis represivas; amnistía total, liberdade inmediata de todas as presas e presos políticos e anulación de todas as multas.
5) Pola implementación de políticas efectivas dedicadas a acabar coa desigualdade de xénero na empresa e na rúa, e contra as violencias machistas.

Pero ademais destas demandas centrais, que se foron xerando á calor de loitas de diferentes movementos sociais, desde a plataforma de Marchas vén defendendo parte dun programa obreiro para facer fronte á crise que queren cargar sobre as costas dos traballadores e os pobos, a través de, por exemplo, a nacionalización e expropiación da banca, das eléctricas e as vivendas baleiras ou a retirada das tropas españolas no exterior entre outras serie de demandas sociais. Reivindicacións, que, polo momento, partidos como o de Pablo Iglesias e Alberto Garzón, coaligados en Unidos Podemos, e a burocracia sindical de CCOO e UXT néganse a defender.

izquierdadiario.es