Para todas as organizacións que conforman as marchas da Dignidade a situación actual é de grave emerxencia social e necesita unha resposta colectiva inmediata. Ter un traballo non garante unha vida digna, a clase obreira sómese na pobreza, a patronal aproveita toda esta situación e aperta máis as torcas ás traballadoras e traballadores, a clase traballadora estranxeira nin pode reflexionar sobre a súa situación, seguen sendo desafiuzadas familias enteiras con menores e persoas dependentes ao seu cargo e a xente continúa endebedándose para poder acceder a bens e servizos fundamentais como a luz, a auga ou o gas.
 
Os gobernos, a patronal e a banca son unha engrenaxe dun sistema patriarcal que mata, invisibiliza e humilla a todas as mulleres. A situación na que agora mesmo nos atopamos é froito dos excesos da clase política e a banca, quen obedeceu as instrucións da Troika condenando ás maiorías sociais a un futuro de miseria, represión e pobreza.
 
Neste sentido, desde as Marchas lembrouse a todas aquelas persoas detidas, encarceradas e procesadas por loitar, esixindo Amnistía e expresándolles o seu apoio e solidariedade.
 
Por todo iso, as Marchas da Dignidade pediron a todas as persoas opresoras que se marchen porque non representan á cidadanía.  Á vez realizaron un chamamento a todo o conxunto da sociedade española para que acuda o 27 de maio a Madrid para esixir “pan, traballo, teito e igualdade”.