O Financial Times publicou recentemente un “Informe Especial” de catro páxinas sobre o “uso e posibles perigos da intelixencia artificial (IA). A diferenza do habitual xornalismo da chatarra, que serve de megáfono de Washington en páxinas editoriais e columnas políticas, o Informe Especial do Financial Times é un ensaio reflexivo que expón moitas cuestións importantes, pero as súas conclusións son fundamentalmente equivocadas…
 
Richard Walters, redactor do Informe, cita varios dos principais problemas que provocan inquietude na opinión pública pola instauración da IA: “angustias polo aumento das desigualdades e por inseguridade no emprego”. Walters suplica aos que chama “controladores de sistemas autónomos” a que “'presten atención aos conflitos políticas e sociais” que poida irromper desde a sociedade.
 
En realidade, desde hai tempo expertos e xornalistas de chatarra tecnolóxica veñen sostendo que a destrución a gran escala do traballo (na clase obreira e nos servizos) pode ser superado mediante a xestión e a enxeñería social.
 
Neste artigo expoño algunhas preguntas fundamentais que conduzan a un enfoque alternativo para a intelixencia artificial baseándome nunha análise de clase. Rexeito a idea que a intelixencia artificial é un moderno ‘Frankenstein' pero considero imprescindible analizar a que sectores sociais beneficia e cal é o impacto social negativo dunha Intelixencia Artificial que este controlada polas finanzas.
 
Preguntas básicas para desmitificar a IA
Os mellores expertos en IA afirman, sen distinción, que se trata dun sistema autónomo, desprovisto de calquera relación coa estrutura de clases na que opera. Este determinismo “tecnolóxico”, concibido por encima e máis aló das necesidades e demandas do capital, encaixa perfectamente coa ideoloxía corporativa de xornalistas expertos en cacharros tecnolóxicos.
 
As preguntas fundamentais que nunca se expoñen son:
 
1) A quen serve a IA ?
2) A quen favorecerá o aumento da produtividade?
3) Como se distribuirá o tempo de traballo, os ingresos e as pensións, entre os propietarios da tecnoloxía e os traballadores?
4) A que tipo de actividade socioeconómica serve IA?
 
A intelixencia artificial e as innovacións tecnolóxicas relacionadas están deseñadas, financiadas, controladas e – en última instancia- serán aplicadas polas grandes corporacións e as institucións financeiras, co fin de reducir o custo da man de obra, aumentar as ganancias e a competitividade entre rivais capitalistas.
 
A IA e outros cambios tecnolóxicos similares, ademais da recolocación no estranxeiro das tecnoloxías da información e da produción manufactureira son os dous principais destrutores do emprego e do nivel de vida dos traballadores nos EE.UU.
 
As tecnoloxías de IA, o gran gasto das guerras imperiais, as adquisicións de armamento, o rescate dos bancos con miles de millóns de dólares e a promoción do capital-financeiro sobre o produtivo representan as forzas que empuxan á unha constante redución dos salarios, os niveis de vida, as pensións e, ultimamente, á esperanza de vida da clase obreira e da poboación rural marxinada.
 
Aínda que os innovadores e promotores da intelixencia artificial –sexan individuos ou grupos pequenos- necesitan o financiamento capitalista para “os seus descubrimentos” hai que deixar en claro que toda a nova industria tecnolóxica levantouse sobre os ombreiros da investigación de centros públicos, de laboratorios universitarios e do traballo de profesores e científicos pagos con impostos e fondos públicos.
 
A maioría dos beneficiarios das tecnoloxías relacionadas coa IA atópanse no complexo militar-industrial, os monopolios agroindustriais químicos, o transporte e a fabricación de bens de consumo para as elites.
 
Con todo, os xornalistas dos cacharros tecnolóxicos sosteñen que a IA servirá para a saúde, a educación e os servizos sociais. Esquecen en aclarar que estas innovacións “” están controladas por empresas privadas e que o seu obxectivo “natural” é aumentar os beneficios aínda que isto signifique reducir o salario dos mestres, diminuír os programas de estudo e deteriorar a aprendizaxe dos estudantes.
 
O pésimo estado da asistencia sanitaria e da educación nos EEUU nunca se discute; en cambio, promóvense de maneira sistemática fabulacións absurdas acerca dos beneficios da IA.
 
Lonxe de ser “autónoma” e con suxeición a uns “controladores abstractos” a intelixencia artificial e a alta tecnoloxía serven para concentrar a riqueza, o poder e os beneficios para sectores da clase dominante que determinan as modalidades en que dita tecnoloxía será utilizada.
 
Os financiadores da IA e os seus socios dirixen a científicos, enxeñeiros e distribuidores. Aos xornalistas dos cacharros tecnolóxicos páganselles por contar a historia das “innovacións” e anunciar a súa chegada ao mercado.
 
Os medios de comunicación describen á IA como “'aprendizaxe automática, unha forma de tecnoloxía avanzada de recoñecemento de patróns para facer xuízos mediante a análise de grandes cantidades de datos (que) podería complementar o pensamento humano “(Informe Especial FT 17/02/2017).
 
En realidade, a suposta ‘aprendizaxe automática” estará ao servizo da clase dominante, o uso de parámetros e métricas será determinados pola elite, o tipo de patróns ‘que deben ser recoñecidos” terá como finalidade obter a información que necesitan para aumentar beneficios, facer a guerra, matar con enxeñería de última xeración e despedir masivamente aos traballadores. Nunha palabra, os intereses de clase ditan a utilización da intelixencia artificial e outras innovacións.
 
Alternativas
Se a clase dominante en EEUU determina as funcións que cumprirá a intelixencia artificial non haberá unha resposta positiva aos problemas expostos orixinalmente. A IA e outras innovacións beneficiarán á maioría da poboación só se se agudiza a loita de clases e se cambia a estrutura de bancos, fábricas e institucións sociais.
 
Os traballadores, os profesionais e os científicos, poden cambiar a prioridade do capital por aumentar as ganancias pola prioridade na satisfacción das necesidades sociais. A intelixencia artificial pode reducir a idade de xubilación, aumentar a atención en saúde, facilitar a toma de decisións dos traballadores, impartir unha educación de alta calidade, mellorar a información á cidadanía, reducir as desigualdades e limitar os rendementos do capital á conta dunha man de obra barata.
 
Artigo orixinal: http://petras.lahaine.org/?p=2129. Traducido por Crónica Popular.
 
Texto completo en: http://www.lahaine.org/inteligencia-artificial-frankenstein-o-maquina