Nove moz@s  de Cantabria, na súa maioría alumn@s ou antig@s alumn@s da Universidade de Cantabria (UC), enfróntanse a unha petición de penas de ata 12 anos de cárcere que suman un total de 42 anos de prisión por unha protesta pacífica en defensa da educación pública que protagonizaron fai tres anos no campus da UC en Santander. Nunha resolución notificada o pasado 13 de xaneiro, a Audiencia de Cantabria desestima o recurso d@s acusad@s e confirma o auto do titular do Xulgado de Instrución nº 4 de Santander, que hai dous anos imputou @s nove moz@s.
 
Os feitos remóntanse ao 17 de febreiro de 2014, cando o entón presidente autonómico e actual líder do PP de Cantabria, Ignacio Diego, acudiu á UC para participar nun acto titulado ‘Teño unha pregunta para vostede', que foi publicitado como “un exercicio de transparencia” para “expor ao presidente da nosa comunidade as nosas reflexións e inquedanzas”. Cando un grupo de moz@s comprometid@s coa defensa da educación pública, que decidira participar no acto, tratou de acceder ao edificio para formular a Diego diversas preguntas relativas aos recortes educativos do seu Goberno, un dispositivo de seguridade privada impedíullelo, polo que o grupo decidiu esperar ao final do encontro para protestar pacificamente tanto polos recortes educativos como pola súa exclusión do acto, que fora anunciado como “de libre acceso ata completar aforamento” e ao que acabou non acudindo practicamente ninguén. Foi durante esa protesta tras finalizar o encontro cando se produciron os feitos polos que nove daqueles mozos se enfrontan aínda a penas de ata 12 anos de cárcere.
 
Consultados por este diario, os acusados –agrupados no colectivo Preguntar Non É Delito– reafirmaron o seu compromiso coa defensa da educación pública e insistido en que se consideran vítimas dunha “montaxe” que pretende “dar a volta ao ocorrido aquel día e atemorizar a protesta social”, e para tentar contrarrestar esa suposta montaxe difundiron diversos vídeos dos feitos, gravados con móbiles tanto por protagonistas dos mesmos como por membros do Consello de Estudantes da UC desde as súas oficinas. Tanto eses vídeos como o testemuño dunha xornalista que cubriu a protesta e que xa testificou ante o xuíz corroborarían a versión dos acusados e desmontarían a de Diego e o seu entón xefe de Gabinete, xefe de Seguridade, gardacostas e chofer. “Aquel día prohibíusenos o paso de forma absolutamente impropia dunha universidade, isto deu lugar a unha protesta lexítima en defensa da educación pública, sufrimos agresións gratuítas da escolta do presidente e agora un proceso xudicial inxusto baseado en flagrantes manipulacións dos feitos que, polos seus relatos coincidentes ante o xuíz ou as facturas falsas presentadas, parecen ser deseñadas desde o poder”, insisten os mozos no seu blogue ‘preguntarnoesdelito.blogspot.com.es'.
 
Desde que fixeron público o seu caso, @s nove moz@s non deixaron de solicitar apoios do ámbito universitario, do político –o propio presidente autonómico e secretario xeral do PRC, Miguel Ángel Revilla, expresou todo o seu apoio aos acusados– e da sociedade civil en xeral. Tras coñecerse a resolución da Audiencia de Cantabria notificada o venres 13, eses apoios –que incluían unha multitudinaria rolda de prensa colectiva e unha campaña de autoinculpacións – intensificáronse. Tamén as denuncias sobre a suposta montaxe do que estarían a ser vítimas. Así, o secretario xeral de Podemos Cantabria, Julio Revuelta, manifestou que os acusados están a ser “perseguidos inxustamente por defender unha Cantabria mellor para todos”, o parlamentario autonómico da formación morada José Ramón Blanco criticou as “mentiras” dos denunciantes, EU Cantabria destacou o “proceso represivo” que sofren @s nove moz@s, e Cantabria Non Se Vende asegurou que o poder que os persegue é “indigno de chamarse Xustiza”.
 
El Diario Cantabria