Un dos métodos usados para radiografar a desigualdade entre as rendas altas e baixas é ou coñecido como índice Gini. Este oscila do cero ao un, sendo o un a desigualdade absoluta. España pasou de 0,324 en 2007 a 0,346 en 2014, último ano que comprende ou estudo. A pesar da baixada do desemprego e da volta á senda económica positiva, as diferenzas aumentaron.
 
“En España, a pesar dun prolongado período de forte creación de emprego, estimulado pola reforma laboral de 2012” os elevados niveis “de desemprego de alta duración, a caída dos salarios reais, e a persistente segmentación do mercado laboral” evitaron recuperar niveis previos á crise.
 
Ademais, a OCDE avisa sobre a xestación dun mercado laboral “segmentado” entre fixos e temporais o que supuxo “unha diminución abrupta dos ingresos laborais”. Recentemente a Organización Internacional do Traballo (OIT) confirmou que España era o segundo país con máis traballadores temporais, só por detrás de Polonia.
 
Non só España sufriu a crise. “Nos últimos sete anos, os niveis de desigualdade de ingresos permaneceron en máximos históricos”, afirma a OCDE. Remarcando a situación de Portugal, xa que “os ingresos do traballo que percibe o 10% dos traballadores con soldos máis baixos descendeu mesmo máis. En parte, por un desemprego de longa duración moi alto e a conxelación do salario mínimo”.
 
Aínda que é certo que se teñen en conta os 34 países que forman parte da OCDE, o índice Gini pasou do 0,317 en 2007 ao 0,318 en 2014, polo que a diferenza salarial non foi tan grave en liñas xerais. Aínda que é un máximo non alcanzado desde 1980. En parte grazas a que países como Islandia, Finlandia, Holanda ou Bélxica reduciron as súas diferenzas salariais.
 
En canto aos países con maiores ou menores diferenzas salariais, España atópase entre os líderes dá OCDE. Chile (0.465), México (0.459) e Estados Unidos (0.394) copan o podio de diferenzas salariais. España quedaría non noveno lugar. Os países nórdicos son os que máis estreiteza entre rendas mostran: Islandia (0.244), Noruega (0.252) e Dinamarca (0.254) están á cabeza.
 
Por outra banda, a OCDE destaca que a renda real media dos fogares caeu unha media do 2,1% entre 2007 e 2010. Pero foron os que posuían ou 10% das rendas máis baixas os máis afectados, que perderon un 5,3%, mentres que os que tiñan o 10% dos salarios máis altos gañaron un 1,1% de renda ao comezo dá crise.
 
Os datos do período que comprende entre 2010 e 2014, teórica recuperación, volveron ser máis lesivos para os fogares con menos ingresos. O 10% cos ingresos máis baixos perdeu outro 3,6% e o 10% cos ingresos máis altos gañou un 2,3%
 
“Mesmo nos países onde a situación laboral mellorou, a mala calidade dos empregos representa unha carga importante sobre os fogares”, asegura a OCDE, que sinala á conxelación dos soldos como principal causa. Mesmo en países que se libraron “relativamente” da crises.
 
Por último, o informe detalla as taxas de pobreza de cada país membro. Materia onde España sae mal parada. Mentres que a media pasa do 11,4% ao 11,5%, España aumentou do 14,2% ao 15,9% entre 2007 e 2014, case un punto máis. Turquía (17.2%) e Estados Unidos (17.5%) son os dous países con maior taxa de pobreza.
 
Axencias/Prensa
 
Kaosenlared