NÚMERO 331 - 24/10/2016
CUTUDC / Novidades
A situación foi prorrogada en tres ocasións, pero a cuarta solicitude denegóuselle por este mesmo órgano que considerou que os coidados que necesita o neno durante o horario de traballo da nai poden ser asumidos polo pai que non traballa.
Comunicación
Poder Xudicial.
A Sala do contencioso-administrativo anulou a
decisión da Comisión Permanente do Consello Xeral do
Poder Xudicial de non prorrogar a redución de
xornada dunha xuíza para o coidado do seu fillo
enfermo.
O Consello Xeral do Poder Xudicial concedeu á
maxistrada unha redución de xornada dun 80 por cento
para coidar do neno, menor de idade, que naceu con
múltiples enfermidades conxénitas. Como tiña que ser
hospitalizado con frecuencia, a nai adaptou a
vivenda seguindo as indicacións do servizo médico do
Hospital da Paz que desaconsellaban os ingresos,
debido, entre outras razóns, ao alto risco de
infección respiratoria. Os mesmos médicos formaron á
muller para que puidese coidar ao seu fillo
preferentemente en casa.
O permiso que se lle concedeu o 23 de outubro de
2013 non afectaba o seu soldo e supoñía que a xuíza
tiña que ir un día á semana ao xulgado, encargándose
un xuíz substituto do resto das xornadas e das
gardas. A medida concedéuselle por un período de
seis meses, sempre que subsistise a situación e sen
prexuízo de posibles prórrogas.
A situación foi prorrogada en tres ocasiones,
mediante acordos da Comisión Permanente de 29 abril
2014, 27 outubro de 2014 e 27 de maio 2015, pero a
cuarta solicitude foi denegada por este mesmo órgano
que considerou que os coidados que necesita o neno
durante o horario de traballo da nai poden ser
asumidos polo pai que non traballa. No mesmo
indicábase que as enfermidades graves acreditadas
polo seu fillo menor non requirían actualmente
ingreso hospitalario de longa duración polo que non
concorría o suposto que require unha licenza deste
tipo –artigo 223 h) Regulamento Carreira Xudicial
(coidado directo, durante a hospitalización e
tratamento continuado, do fillo menor afectado por
enfermidade grave ata que cumpra os 18 anos con 50%
redución xornada como mínimo sen tope máximo), sen
prexuízo de que solicite outra máis acorde coa
situación padecida, como a prevista no artigo 223 e)
do Regulamento de Carreira Xudicial (coidado directo
de menor de doce anos con tope máximo do 50% de
redución con diminución proporcional de
retribucións) .
En desacordo con esta decisión, a muller presentou
recurso contra o devandito acordo no que argumentaba
que a súa situación se encadra no suposto de
hospitalización e tratamento do fillo menor de idade
do artigo 223 h) que permite a redución de xornada
sen diminución de retribucións, polo menos na metade
do período de audiencia pública. Engadía que a
adaptación da súa vivenda, o coidado continuado e
especializado do menor e a supervisión do servizo
médico do hospital equiparan a súa situación á de
hospitalización. E, por último, sobre a posibilidade
de que o seu marido se ocupase dunha parte dos
coidados, sostiña que non estaba preparado e que o
seu matrimonio estaba en crise.
Falta de xustificación
A Sala Terceira na súa sentenza conclúe que o CGPJ
acordou inicialmente a redución de xornada
baseándose conxuntamente nos apartados e) e h) do
artigo 223 do Regulamento da Carreira Xudicial, e
ese mesmo criterio mantivo nas sucesivas prórrogas.
Así mesmo engade que “se considerou varias veces que
a situación é encadrable no referido apartado h),
debería explicar que cambiou nesta ocasión con
respecto a anteriores solicitudes de prórroga da
redución de xornada inicialmente concedida en 2013.
Ao non facelo así, o argumento de que o apartado h)
non é aplicable ao presente caso non pode ser
acollido. Noutras palabras, o acto impugnado
apártase inmotivadamente do criterio seguido en
ocasións similares anteriores”.
A sentenza considera que as razóns aducidas para
denegar a solicitude de prórroga non son axustadas a
dereito e que, ademais, o propio Consello Xeral do
Poder Xudicial accedera no pasado a solicitudes
similares con respecto á mesma situación. Por todo
iso, estima a pretensión subsidiaria exposta pola
maxistrada recoñecendo o seu dereito á prórroga nos
mesmos termos en que se acordou a última.
Con todo, rexeita a petición principal exposta pola
xuíza relativa a que se lle recoñeza o dereito a
unha redución de xornada do 100%; un extremo sobre o
que nunca se pronunciou o Consello Xeral do Poder
Xudicial.
Arquivos asociados
TS Contencioso 11 oct 2016
Quen somos | Contacto | Axuda
cutudc.com, 2009. Publicado baixo licencia Creative Commons DHTML Menu By Milonic JavaScript