A máquina de fabricar independentistas botaba fume este xoves: outra vez a tríada PP/Constitucional/Prensa españolista, traballando a pleno rendemento. Os destinatarios esta vez, miles de antitaurinos cataláns que entenderían a mensaxe: ata o rabo todo é España; mentres Cataluña sexa parte de España non poderedes prohibir as corridas porque son patrimonio cultural de todos os españois (cataláns incluídos), salvagardado polo Estado. É dicir: a única forma de prohibilas é deixar de ser España, porque España e tauromaquia son indisolubles.
 
A mensaxe recibímolo tamén os antitaurinos do resto do Estado, tanto os animalistas como os simplemente asqueados ante un espectáculo tan violento como rancio: xa sabemos que nas nosas comunidades tampouco poderemos acabar co sadismo taurino. Pero vai especialmente dirixido a Cataluña, pois isto non ten que ver só cos malos tratos animais, nin vai ter consecuencias na práctica, é máis ben outro capítulo do conflito político: se para os nacionalistas cataláns as corridas son un aceno de identidade española a eliminar, os nacionalistas españois danlles a razón dicindo que si, que a tortura pública de touros é 100% España, e vós, cataláns, seguides sendo españois. Allo e auga.
 
Para gañar esta batalla, a dereita española non escatima enerxías: tentaron declarar a tauromaquia Ben de Interese Cultural en 2010, pero rexeitouno o Senado de entón. Así que presentaron un recurso ao Constitucional, que levou en man Pío García Escudero, ese señor que di que o de morrer na area cravado de ferros non debe de estar tan mal. Para asegurar que o Constitucional decidise ben, o mesmo PP, xa con maioría absoluta, blindou os touros como Patrimonio Cultural mediante unha lei de 2013 cuxa redacción dá moita vergoña, e outra de 2015. Coa abstención do PSOE, por certo, que para as cousas importantes sempre ten unha abstención dispoñible. Así, o Constitucional usa leis de 2013 e 2015 para un recurso presentado en 2010. É dicir, a touro pasado, nunca mellor dito.
 
Se dedicasen á cultura (a de verdade, a que non chorrea sangue) a mesma enerxía, tempo e recursos que a defender a "Festa Nacional", seriamos unha potencia cultural.
 
Repítoo, amigos cataláns, por se non pillastes a mensaxe. Mentres sigades sendo españois, sódelo con todas as consecuencias, co pack completo: monarquía, privilexios da igrexa católica e touros, pero tamén desafiuzamentos, pobreza enerxética, desigualdade ou fracking, temas nos que tampouco quere o PP que os cataláns sexan menos españois. Olé.
 
Zona Crítica