A reforma contemplaba a primacía da negociación directa entre empresario e traballador, por encima do código de traballo e os convenios colectivos; establece un teito nas indemnizacións por despedimento improcedente e establece as condicións que xustificarían o despedimento económico.
 
O texto vai na liña das reformas que a Unión Europea (UE) esixe a Francia, e tanto o primeiro ministro, Manuel Valls, como Emmanuel Macron, ministro de Economía, afirman que outorga flexibilidade ás empresas, que é beneficiosa para os máis novos e dá máis garantías aos traballadores.
 
Sindicatos e estudantes, pola contra, din que é unha lei puramente neoliberal que busca debilitar aos traballadores e facer máis fácil e máis barato despedir a empregados, ademais de supoñer un retroceso á situación laboral do século XIX.
 
Hoxe, tras máis de dous meses de manifestacións e paros, moitos dos que derivaron en violencia, os opositores á reforma laboral pediron “continuar e amplificar as mobilizacións”, nun comunicado conxunto emitido horas despois das protestas rexistradas onte na oitava xornada de folga.
 
As manifestacións incrementáronse este mes cando o goberno, decatado de que non tiña o apoio necesario para aprobar a medida, decidiu recorrer a un polémico artigo constitucional e adoptou a lei sen unha votación na Asemblea Nacional, a Cámara baixa do Parlamento.
 
Lideradas pola Confederación Xeral do Traballo (CXT), as organizacións opostas ao proxecto explicaron que pretenden organizar “converxencias de loitas interprofesionais (…) nos próximos días”, con vistas á próxima xornada de manifestacións, o 14 de xuño, cando o Senado empeza a debater o proxecto.
 
Tamén dixeron que van poñer en marcha o que chaman a “votación cidadá” coa que queren deixar en evidencia que unha maioría dos franceses están en contra desa proposta lexislativa da ministra de Traballo, Myriam O Khomri, informou a axencia de noticias EFE.
 
Queixáronse da “violencia” das declaracións do goberno de Valls, o seu “menosprezo co movemento social e o seu encabezonamiento por non retirar” a reforma laboral, o que “reforza a determinación” dos que a combaten.
 
Ademais, uns cincuenta deputados do Partido Socialista, ecoloxistas e de Fronte de esquerda, parte do grupo que se negou a dar voto ao proxecto de reforma laboral, pediron ao presidente “actúe sen tardar para saír da crise” xa que “a oposición contra a súa reforma laboral é maioritaria”.
 
Nunha carta, os asinantes chamaron ao goberno para retomar a negociación cos sindicatos e organizacións de estudantes para pechar este período “de tensións sociais sen precedentes coa esquerda no exercicio do poder”.
 
“Non é nunca un deshonor ter en conta as aspiracións do pobo e facer unha elección valente” a favor da calma e a construción colectiva, destacan os asinantes.
 
Desde Xapón, Hollande volveu defender a reforma por segunda vez en dúas semanas, pese ao incremento das protestas en Francia.
 
“Manteño a miña posición porque penso que é unha boa reforma e que debemos avanzar cara á súa adopción”, dixo en rolda de prensa o líder socialista ao termo do cume do G7 celebrada no parque natural de Ise-Shima, no centro de Xapón, ao ser preguntado sobre o tema.
 
O secretario xeral da CXT, Philippe Martínez, insistiu na súa esixencia de que o Executivo retire o proxecto de lei para discutir doutras cousas, e xustificouno porque o texto “non convén ao 70% dos franceses”.
 
Nas manifestacións que se organizaron onte por todo o país participaron 153.000 persoas, segundo a policía, e 300.000 segundo a CXT. Son cifras superiores ás da precedente xornada de mobilizacións, pero netamente inferiores ás das primeiras.
 
Valls acusou de irresponsabilidade “” á CXT pola súa actitude de multiplicar os bloqueos en sectores estratéxicos como o petroleiro e a electricidade.
 
Este venres as forzas da orde levantaron un bloqueo no complexo petroleiro de Donges, no oeste de Francia, que levaba 10 días ocupado por un piquete de varias decenas de militantes da CXT, que non opuxeron ningunha resistencia e retiráronse á chegada dos antidisturbios.
 
Os traballadores da terminal petroleira de Le Havre, no noroeste do país, decidiron continuar co paro nesta instalación que, entre outras cousas, abastece os aeroportos de París. O oleoduto que conecta Le Havre cos aeroportos Charles de Gaulle e Orly funcionou parcialmente.
 
Segundo a Unión Francesa de Industrias Petroleiras (UFIP), este venres continuaban coa actividade total ou parcialmente interrompida seis das oito refinerías do país, cinco en paro total.
 
De acordo ao Ministerio de Transportes, ao redor da quinta parte das estacións de servizo do país tiñan esgotadas as súas existencias dalgún dos combustibles habituais.
 
Outro punto de tensión é a produción eléctrica, xa que nas 19 centrais nucleares, que producen máis do 75% da electricidade en Francia, votouse maioritariamente pola folga.

Aínda que non se apagaron os reactores, nunha decena deles houbo baixadas de tensión que a CXT avaliara nun recorte de 5.000 megawatts.
 
Nesta semana hai convocadas unha longa serie de folgas nos transportes, algunhas delas indefinidas e, no caso dos controladores aéreos podería prolongarse durante tres días (o 3, 4 e 5 de xuño).
 
Telam