Haberá quen queira dicirnos como parir e cando, se debemos coidar a outras persoas antes que a nós mesmas, que nos quitan as sementes, que nos incrustan pesticidas que matan a nosa terra... Nós somos mulleres traballadoras e imos expropiarlle o poder a aqueles que controlan, a través dos medios de produción, a lexislación ou a moralidade, a nosa forma de contribuír a que o mundo siga xirando.
 
Dese desexo de expropiarllo todo ao patriarcado e o capital nace a actitude de manterse en pé. Unha compañeira dixo unha vez: “Moita xente dicía que Galiza ía ser un sitio fodido para unha trans, por iso moitos e moitas transexuais van a cidades grandes, pero non deixa de ser un exilio. Fodido será, pero é unha aposta. Cando estás comprometida co pobo, o idioma, coa cultura, marchar non é unha opción”. Laura Bugalho ficou em Galiza e loitou por un pobo dende o sindicalismo e o feminismo. Ese combate obrígaa agora a enfrontarse a un proceso xudicial que pretende represaliala por loitar contra as mafias que explotan ás migrantes. Nese xuízo seremos todas xulgadas. Unha represión que procura calar a unha muller que se ergue bate en cada unha de nós.
 
A forma na que te colocas no mundo indica o que queres transformar del. Estamos de pé, con dermatite nas mans e vendo como a empresa nos obriga a usar produtos tóxicos. Sentadas, coa precarización ao lombo e facendo contas para chegar a fin de mes despois de que o goberno roubase ao pobo a lei de dependencia. Sentimos no noso embigo as ganas de desaparecer cando nos negan un aborto por obxección de conciencia. Dedicámonos frases empoderadoras cada vez que entramos nunha asemblea de empresa con efervescencia de testosterona. Temos rabia no sangue cando procuran deshumanizar, dividir e criminalizar ás mulleres pobres por levar roupas que cualifican de 'choni', 'puta', ou 'tirada'. Sentimos sobre nós un traballo reprodutivo forzoso sen ningún tipo de remuneración. Escoitamos silencio onde debería estar a xenealoxía das mulleres obreiras. Entre a ira e mais a tristeza, vemos o pouco valor da vida das mulleres, das exiliadas que foxen e das guerrilleiras que loitan por botar o fascismo fóra.
 
Queremos romper o mundo para construír un novo dende o feminismo que emana das oprimidas. O feminismo será de clase ou non será.